Zajęcia gordonowskie w Warszawie 

Zajęcia umuzykalniające dla niemowląt, małych dzieci (do 3 lat) i kobiet w ciąży - prowadzone wg teorii Edwina Eliasa Gordona

​

JAK WYGLĄDAJĄ ZAJĘCIA?

​

Na zajęcia zapraszamy dzieci z osobą dorosłą (rodzice, dziadkowie, opiekunka). Zabieramy ze sobą wygodny strój (większość czasu spędzamy na dywanie), zmieniamy obuwie, można oczywiście zostać w skarpetkach. Zajęcia prowadzone są w formie „śpiewanek i rytmiczanek” kierowanych bezpośrednio do dzieci. Rodziców zachęcamy do czynnego uczestnictwa, nikt nie ma tak dobrego kontaktu z dzieckiem, jak rodzic.

Dzieci (te poruszające się samodzielnie) mają pełną swobodę ruchu, nie są zmuszane do siedzenia
w miejscu. Raczej dorośli podążają za dzieckiem. Ucho pracuje nawet w czasie zabawy. Na każdych zajęciach chętni będą mogli dowiedzieć się więcej na temat samej teorii uczenia muzyki.

​

​

CEL

 

Zasadniczym celem zajęć jest rozwój zdolności muzycznych i kształcenie języka muzycznego małego dziecka oraz uświadomienie rodzicom ich roli i znaczenia w prawidłowym przebiegu tego procesu.

​

 

KILKA SŁÓW O TEORII I GORDONIE

​

Każde dziecko rodzi się z jakimś poziomem uzdolnień muzycznych, ale jak w przypadku innych cech tak i tutaj poziom ten jest różny u różnych dzieci. Tak jak nie ma dzieci pozbawionych inteligencji,
tak i nie ma takich, które w ogóle nie miałyby uzdolnień muzycznych. Uzdolnienia muzyczne dziecka są wrodzone, ale to środowisko wywiera na nie olbrzymi wpływ. Ubogie środowisko muzyczne dzieci, powoduje, że przyniesiony na świat poziom uzdolnień, od momentu narodzin zaczyna się stopniowo obniżać. Istnieje przekonanie, że poziom uzdolnień muzycznych, z jakim rodzi się dziecko, jego wrodzony potencjał, jest w pewnym stopniu rezultatem jego prenatalnej reaktywności na muzykę,
a także typu środowiska muzycznego, w jakim przebywała jego matka w okresie ciąży. Można zatem zrozumieć, dlaczego w niektórych kulturach uważa się, że nowo narodzone dziecko ma już rok.
Dziecko do 1 roku życia odróżnia dźwięki muzyczne od nie muzycznych. NIGDY PÓŹNIEJ TAK NIE SŁUCHA! Do 18 miesiąca życia spontanicznie śpiewa, w tym czasie równolegle rozwija mowę z rozwojem muzycznym. Ok. 2 roku obserwujemy najwcześniejsze przejawy zbliżania się do muzycznych zachowań. Reasumując: Pierwsze lata życia dziecka (łącznie z okresem prenatalnym) są najważniejsze w kształtowaniu języka muzyki!

Przeciętne małe dziecko od czasu do czasu słucha muzyki nadawanej przez media i raczej rzadko ma okazję odbierać ją „na żywo”. Jeszcze rzadziej zdarza się, aby dorośli próbowali nauczyć je posługiwania się głosem śpiewu, tak jak uczą używać go w mowie. Właśnie tak, jak wszystkie dzieci uczą się mówić, tak i wszystkie powinny uczyć się korzystania z głosu śpiewu.
Umuzykalnianie dziecka we wczesnym okresie życia wspomaga naturalny proces rozumienia muzyki, ułatwia tworzenie oraz improwizowanie, stymuluje wszechstronny rozwój i rozwija zdolność komunikowania. Wczesne wychowanie muzyczne dla dziecka jest kapitałem, który będzie procentował przez całe życie. Każdy uważny rodzic spostrzega u swego dziecka wyraźne zainteresowanie muzyką we wczesnym dzieciństwie. Śpiew stanowi ważny punkt wyjścia przede wszystkim dla rozwoju muzykalności, ale także innych umiejętności, ponieważ kształcenie języka muzycznego ma związek ze środkami komunikowania się – słuchaniem, gestykulowaniem, mową oraz czytaniem i pisaniem.
Mówiąc o rozwoju muzycznym od najwcześniejszego momentu, mamy również na myśli kobiety spodziewające się dziecka. Niemowlęta cechuje wrażliwość muzyczna, która istnieje już w okresie płodowym, a więc zanim dziecko przyjdzie na świat, można otoczyć je czułością i nawiązać pierwszy muzyczny kontakt. Wybitni edukatorzy muzyczni, Zoltan Kodály czy Edwin E. Gordon, twierdzą, że rozwój języka muzycznego zaczyna się na długo przedtem, zanim dziecko zaśpiewa pierwsze motywy.
Śpiew jest pierwszą i najważniejszą umiejętnością możliwą do zdobycia przez każdego we wczesnym dzieciństwie, a wyprzedzającą wszystkie inne rodzaje muzycznej aktywności. Indywidualny sposób komunikowania się za pomocą głosu wywiera głęboki wpływ na naszą edukację, możliwości twórcze oraz relacje z innymi ludźmi w wielu aspektach naszego życia. Aby zrozumieć, co wyśpiewano, potrzebna jest umiejętność formułowania własnych wypowiedzi, co wymaga opanowania dostatecznego zasobu słownictwa muzycznego – ważny jest porządek ułożenia dźwięków, motywów i fraz muzycznych. Dziecko musi się tego wszystkiego nauczyć, by mogło swobodnie wypowiadać się muzycznie.

W proponowanych przez nas zajęciach wykorzystywane będą elementy teorii muzyki Eliasa E. Gordona, muzyka, pedagoga oraz wybitnego specjalisty - współtwórcy własnej, oryginalnej teorii i koncepcji wychowania muzycznego. Zdaniem Gordona zdolności muzyczne kształtują się przez pierwsze 9 lat życia, a potem osiągają ustabilizowany poziom. Im młodsze jest dziecko, tym więcej korzysta z oddziaływań muzycznych środowiska, którego wpływ systematycznie maleje i jest niepomiernie mniejszy u dziecka w drugiej lub trzeciej klasie szkoły podstawowej niż u dziecka w wieku przedszkolnym i wcześniej.

Poniżej zaprezentowano kilka filmów z Europejskiego Seminarium Gordonowskiego Bydgoszcz 2009.